Giżycko (niem. Lötzen) - miasto zostało wybudowane w 1340 roku. Mieszkańcy miasta głównie zajmowali się barnictwem.
Historia[]
Giżycko otrzymało prawa miejskie 15 maja 1612 roku. Pierwszym burmistrzem miasta był Paweł Rudzki. Zamek został zbudowany za czasów Winrich'a von Kniprode. Postawiono go na przesmyku miedzy jeziorami Niegocin i Kisajno. Służył też jako rezydencja prokuratora Zakonnego. Zamek otoczony był murem. Został zniszczony przez Litwinów, którzy byli pod panowaniem księcia litewskiego Kjestuta. Niedługo potem, krzyżacy odbuwali zamek. W 1525 roku budowla stała się rezydencją starosty książęcego. W latach 1613-1614 przebudowano go w stylu renesansowym. W XVII wieku zamek stał się własnością prywatną. Właściciel dobudował dwa skrzydła, które miały służyć w gospodarce. Zbudował również cylindryczną wieżę, która została zniszczona w 1945 roku. W XIX wieku częściowo rozebrano zamek. Zostawiono tylko czteropiętrowe skrzydło mieszkalne z dwuspadowym dachem oraz piwnicą o sklepieniu krzyżowym. W roku 1613 zbudowano ratusz miejski. W 1657 roku na miasto napadli Tatarzy. XVIII wiek jest dla Giżycka wiekiem klęsk. W latach 1709-1711 doszło do epidemii dżumy, przez co połowa mieszkańców zmarła, oraz lata 1756 i 1786, kiedy to Giżycko nawiedzają pożary. W latach 1843-1851 zbudowano Twierdzę Boyen. Budowla ta przyniosła miastu rozwój. W 1914 roku oblegali ją Rosjanie. Po wojnie została udostępniona do celów turystycznych. W 1868 roku zbudowano tory kolejowe przy Niegocinie, dzięki temu miasto zyskało na tym finansowo.
Ciekawostki[]
- Oba skrzydła strawił ogień podczas wielkiego pożaru w Giżycku;
- w Zamku rezydowali Józef Zajączek i Jan Henryk Dąbrowski;
- nazwa "Twierdza Boyen" wzięła się od nazwy inicjatora budowy - Hermanna von Boyena;
- w XIX i XX wieku Giżycko było również jednym z ośrodków walki o polskość Warmii i Mazur;
- po wkroczeniu Wojsk Radzieckich w 1945 roku, mieszkańcy zostali ewakuowani;
- Do czasu zakończenia wojny miasto nosiło nazwę "Lec".